A Hisler Şiiri - Halil Müftüoğlu

Denizlerin sahile vuran haşin dalgası,
Kuşların gökyüzünde kanadını çırpması,
İçimde sevgi saygı benliğimin furyası,
Güzel olan her şeyin dahası var dahası.

Her şeyden ilham alan ben ilham fukarası.
Sönmeyecek içimde sevgilimin sevdası.
Güzel olan her şeyin çirkinliğe galebe,
En içten has duyumla arzumun istidası.

Arasın beni yarim isterim her anında.
Vücut kendinden uzak ruhum onun yanında.
Düşündüğüm her şeyi yazsammı ki acaba?
Söz ile sonu gelmez yazmalıyım daha da.

Hiç bir zaman başlangıç her şeyde iyi olmaz.
Büyük bir aşkla seven aynı hissi bulamaz.
Her şey çok çabuk geçer aşklar daim olmalı,
olmalı ki sonunda aşıklar yanmamalı.

Sevende sevilmeli üzülen üzmemeli.
Geceler garip olur gündüzlerde kederli.
Doğacak sabah güneş üzülecek aşıklar,
Her gün başlayan günle doğacak sıkıntılar.

Ne deniz fenerinin bekleyen bekçileri,
Ne gökyüzü seyreden astronomi alimi,
Anlamaz şu andaki bendeki yalnızlığı,
Kalbimde mevcut olan yokluğu ve varlığı.

Yalnız kalmaya mahkum gece sokak feneri,
Yollar her zaman hisli nedir bunun hüneri?
Sesssizliği bozuyor saatin tınlaması,
Gecenin kulğında bu sesin çınlaması.

Bu gece hiç mehtap yok görünmüyor bir taraf.
Doğacak sabah güneş karanlıklar bertaraf,
Olmasın o parlayan güneş önünde bulut,
Sabahla sende olan tüm olanları unut.

Hislenirim her akşam neden olur acaba.?
Keenlem yekün hisler her birisi havada.

20.08.1983(ataköy)