Volkanlar koparmış insanda,
Çağlayanlar,gümbür gümbür...
Kimi zamanda bir deniz,
Öyle saf,öyle temiz, öyle sakin...
Gece sessiz,ıssız ve tenha,
Şu kara gökler tam bir muamma...
Rüzgar,ürpertici ve hırçın,
Uğultusu insana, bir o kadar yakın...
Dağlar ufak,ışıklar küçük uzakta,
Dualar,aminler var kalpte, dudakta...
Şeytan ve nefs bir olmuş insana tuzakta
Mekan,zamana mahkum tutsakta
Ruh ki; bir ayağı çukurdayken
Kanatları ta maverada...
Kayıt Tarihi : 29.10.2008 20:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10.10.08 Cuma 00:10
![Barış Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/29/hisler-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!