Hisarönü... Şiiri - Serap Mutlu

Hisar önündeydik...
Geceydi...
Gözlerime bakmıştın, yanmıştın sonra
Saçların tutuşmuştu, nasıl unuturum
Sevdin sonra beni...
Sevdin bir çocuk gözüyle
Ana avrat söver gibi söyledin yüzüme
Ben sevginin dudaklarda
Böyle güzel düğümlenişini görmemiştim daha önce
.........
Hisar önündeydik...
Ellerimi boyamıştı gözlerin
Yüzünü çizerken gökyüzüne.
Sevgini bağırmıştın geceye
Bağırmıştın korku bilmez bir sancıyla
Benimse kan kusuyordu içim
Bir vakit yan yana getirdi bizi zaman
Getirdi de hissettim kan sıcağını
Ağlamam artık diyordun
Ağlayamam, ölürüm
Bilseydin ne çok yakışıyordu yüzüne
Bilseydin ölmeyi diler miydin...
Yakışmayan tek şey beni sevmekti sana
Yıkık dökük yüreğimi bir ceylana benzetmekti
Susmaktı.
Kaderine, yarınına susmak
Susmak ve boğulmak bir hiçliğin gölgesinde
.........
Ne hisar önündeydik...
Ne de sevilecek kadındım ben
Ellerimde soluksuz acıların izleri
Haykırmak geliyordu içimden git...
Git kirletmesin karanlığım gümüş rengi umutlarını
Git ki nasırlaştırmasın hüznüm sevdalarını
Giiit...
Gel gör ki yapamıyordum
Yetmiyordu cesaretim
Sözcüklerim susuyor, susuyordu...
..........
Hisar önündeydik
Geceydi...
Gözlerine bakmıştım yanmıştım sonra
Saçlarım tutuştu nasıl unuturum
Sevdim sonra seni hala kan kusuyordu içim...
..........
Hisar önündeydim...
Bir hüzün geçiyordu üstümden
Bir özlem çığlığı içimde
Ağlamam diyordum
Ağlayamam ölürüm
Ne gece aynı geceydi ne ben aynı ben
.........
Hisar önündeydim...
AMA SEN YOKTUN...