Hisarbuselik Şiiri - Fuat Eriçok

neşe ve sevinçle dolduruyor kalbimi
baharın ıtır kokulu sesi
erken sabah melteminin serin ferah nefesi
hisarbuselik bestesi

dök zülfünü meydana gel
sür atını ferzana gel
bülbül senin gülşen senin
aşıkınım hayli zaman
dil muntazır teşrifine
gel amman amman

eskinin zarif bir güldestesi
taze aşk sevinciyle harmanlanmış mutluluğun
müzikle ifadesi hadisesi

yeşeren sevi sersemi ruhlara
can veren lirik bir hediye
hisarbuselik

dolunay tepede dekor

hisarbuselik sesi mi
felis’in busesi mi dudaklardaki kor

ve karanlık suda rakseden yakamoz bilmecesi
gözlerinden düşen ışık mı
tenimizi saran ateşten deniz mi tutuştu bu güzel yaz gecesi

sahilde bu buse
hep sürse
bitmese

ne olur zaman dursa geçmese

hep yanımda olsa
hep böyle sıcak
hep böyle mûnis

ne olur ah ne olur felis yine kaçıp gitmese
duysa duamı kulak verse bu sese
dayanamaz seslenirdi felis’e
eski bir beste

dü çeşmimden gitmez aşkın hayâli

kim acımaz ki görüp bendeki hâli
kim anlar ki kim
içimdeki melâli

(25 nisan '06)