His Tüneli Şiiri - Gürsel Çopur

Acınası bakışlar ölçülmez basiret aynasında
İçi anlamadan dışa parke yapma beyhude
Bir göz hatırına çok gözlerin feda edildiği
Kahramanlık soluğu hassa odasında iken
Bekleyenler beklemeyi bilemezlerse
Merakın belkemiği kırılır, sancı sarar etrafı
Cila geçiren bakteri duygusu almışsa gafı
Zaman biraz daha inler, zamane tırnaklarda
Avuç açmada kavuşmak yoktur bu koridorda
Çetrefil sarmaşıklarıyla bahçede ilerleme
Ebabil sinesinde bir kapı teması
Sallanan direklerde sarmış bir boyama telaşı
Heyecanın patlayan köpükleri
Bir sabun temizliğini hatırlatamamakta;
Kem nazara dost olmuş gözler
Düğüm atarken minik hüzmelere
Beklesin gece yürüyen delikanlılar
Gündüz ağlayanların his tünelinde…