His Sokağı Şiiri - Hamdullah Arvas

biz uyurken sevgili
neler oldu bir bilsen
depremler vurdu şehirleri
yıllarca yaslandıkları duvarlar
insanların yüreğine çöküverdi
ölümün alışılmamışlığını yaşadı
birileri, biz uyurken
saatlerce bağırdı
yardım dilendi
duysun birileri diye
duvarlara vurdu
karanlığa vurdu
ölüme vurdu
duyan olmadı
biz uyurken
bombalar atıldı sevgili
çocuklar zehirlendi
binlerce insan
bir atom çekirdeğine sığıverdi
biz uyurken insanlar öldü
sellerde, yangınlarda
kıyametler, cinayetler yaşandı
biz uyurken sevgili

biz uyurken sevgili
bir görsen bazı yerlerde
güneş nasıl doğuyor şu an
bazı yerlerde
sırtını dönmüş toprak çocukları
at sırtında
güneşe inat nasıl koşuyorlar
biz uyurken sevgili
bazı yerlerdeyse
hala gün zincir sesleriyle uyanıyor
duvarlar karalanıyor
sloganlar atılıyor
aşklar ilan ediliyor
kalpler çiziliyor
biz uyurken bazı yerlerde
isyan insana bürünüyor
bazı yerlerde kemik tozu
bazı yerlerde
rafa kaldırılan dosyalar
biz uyurken sevgili
birileri her şeye rağmen diyor
bir tohum hayata bileniyor belki de
bir sarmaşık kupkuru gövdesiyle
uçurumlardan sarkıyor
gelgitler yaşanıyor
ömürler aşınıyor
bazı yerlerde

biz uyurken
sokaklara tenha hisler dökülüyor
esmer kalabalıkların ardından
kalana doğru siyah bir rayiha çöküyor
biz uyurken tarihler yazılıyor sevgili
yaşlı bir kadın örgü örüyor
yakılmış köyünün yüreğinde
sabaha karşı bir anlasan
bir çırak demir büküyor
biz uyurken sevgili
yeniden inşa ediyor birileri
biz uyurken
bazı yerlerde demeçler yazılıyor
birileri intikam yeminleri ediyor
planlar kuruluyor
birkaç çivi biraz barut
sonra bir fünye tokuşturuluyor
ölümcül olmanın nefretine
biz uyurken birileri
meydan okuyor bir duysan
mutlaka diyor muhakkak diyor
duyan olmuyor, sen dinle sevgili
sessizlik sessizlik
sesi yarının dudağında
binlerce beste yazılıyor
biz uyurken sevgili
bir dünya kuruluyor