Savurdu Yaşam denen Sahra kumlarımı,
Tek be tek kendine yonttu, ben baka kaldım yontulmama..
Bazen Seyirci bazen Oyuncu oldum yaşam Tiyatrosunda..
Yaşadığım her An, Beynimde bir İz bir Ses bir Resim,
Rüzgarda savrulan kum tanesi gibi Anlımda İz bıraktı...
Tenim didik didik oldu, Ödümde tane tane İz kaldı...
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
