Savurdu Yaşam denen Sahra kumlarımı,
Tek be tek kendine yonttu, ben baka kaldım yontulmama..
Bazen Seyirci bazen Oyuncu oldum yaşam Tiyatrosunda..
Yaşadığım her An, Beynimde bir İz bir Ses bir Resim,
Rüzgarda savrulan kum tanesi gibi Anlımda İz bıraktı...
Tenim didik didik oldu, Ödümde tane tane İz kaldı...
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
