His Şiiri - Abdulkadir Mıdıkoğlu

şafakları söküp yama yaparım
tan ağarır iken toplar meydancı
gönlümden dökülüp duama yarim
ikrara süzülüp döker isyancı
kaderim et desem yazar romancı
.
gecenin koynunda aşk dile gelir
sırçadan yapılmış köşk ile gelir
alelade bomboş keşküle gelir
dibeğine vurur geçerken sancı
kuvvetlidir sezer histir altıncı
.
pencere camına vurunca rahmet
açıpta göğsümü yusun cerrah şart
toprağa girmeden okunan rahmet
can alıp ansızın gitti talancı
düzine düzine çeker toptancı
.
dua imiş göğün direği meğer
tanrı huzurunda ağlarsam eğer
ey saçım sakalım eğlersem ağar
arzusuna reddim olmuş kaçıncı
dibi tutmuş ekmek yanar fırıncı
.
utançlarım dolgun cepken arında
büzülüp kalanım bir kenarında
günahlar yakıcı öfke narında
hedef alır beni kör bir nişancı
adımı okuyor çıkmış ezancı
.
ne dir ne değildir bir ahval mi yor
çok denedim ölüm alev almıyor
kuma sok kafanı baktın olmuyor
yoksul’u dinler mi? dinmeyen sancı.
yalan yere yemin etme yalancı