Alacasına yalnızlığın karanlığında,
Yorgunluğu var gecenin gökyüzünde
Güneşin ayrılığı koyuyor belli
Ayrılık dedikleri bu olsa gerek
Oysa her şey yerli yerinde
Vakitsiz kaybediyor zaman benliğini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta