Görmeyen gözlerime ışık yansıyor...
Ağlayanlar hiç bu kadar güzel gelmedi
Duymayan kulaklarıma...
İçimde bir sızı var
Ama üşümüyorum artık...
Çığlık çığlığa bağırasım gelmiyor...
Hiç bu kadar sakin olmadı ruhum...
Gidiyorum!
Bir şey götürüyor bir yerlere beni...
Korkularımda oğlum var
Onu hissediyorum bir tek...
Bilmiyor henüz...
Ona veda etme şansım olmadı...
Küçüğüm annen gidiyor...
Sakın küsme hayata!
Bak ağlamıyorum ben artık...
Hiç bir yerim ağrımıyor...
Bu kalbim acımıyor artık!
Gidiyorum...
Üstelik o en çok istediğim yere...
Bekliyorlar beni...
Bir tuhaflık var sanki...Anlamıyorum...
Hissediyorum,sadece hissediyorum...
Ve evet...Galiba ben;
Şuan tabutta,sadece bir cesedim şimdi...
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 16:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
28.03.2009 Arabanın arka koltuğunda gözlerim kapalı giderken,yaşlar aktı birden ve ben ölmeyi tatdım...İfade edemezsin bazen...Sadece hissedersin içini...
![Nuray Sarac Koparal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/20/his-27.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)