ben senin
onu sevebilme ihtimaline delirdim
yoksa deliler gibi sevebilirdim
-dedi kadın sessizce
tutkuyla bakan gözleriyle
adamın umurunda değildi
zira her şey kalbindeydi
sonra kalp evine gittiler beraberce
adam çay koydu ocağa
altını kıstı
zira az sonra muhabbet demini alacak
ısınacaktı
kadın altını üstüne getirdi evin o sıra
bir iz
bir delil arıyordu eskiden kalan
köpek gibi koku alıyordu burnu
yatak odasından
iyi ki duvarların dili yok
kör
sağır
-dedi adam içinden
kadın elini uzattı
çözecekti parmak izinden
İsa Kaya
Kayıt Tarihi : 29.5.2022 15:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/29/his-121.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!