Saçlarını saçlarında saçlarını okşarken hissederdi o genç.
Bazen saçlarında bir sirke olduğunu düşünür nefretten hızlı olmak isterdi.
Alkışlayamazdı doğru düzgün
vurduğu tokatları hissederdi çünkü her alkışında.
Bazen siyah bir gül olmak isterdi "ama sakın kokmasın" derdi "güzel bile kokmasın".
Tiyatrolardan nefret ederdi,
hele ki ilk gittiklerinden.
Deliler hastanesini düşündü bir an
sevdikleri hep oradaydı
sık sık ziyarete giderdi onları
3 ay veya yılda bir.
Ya da 1 kez ziyaret etti, ettim yani...
Tek tek çıkıyorlar,
aynı anda da olabilir ya da... ya da hiç girmediler ki...
Canım sıkılıyor, burada yalnızım...
sevgi, sevgi, sevgi
nefret, nefret, nefret
ölüm, ölüm, ölüm...
Kayıt Tarihi : 20.10.2021 11:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2015
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!