Bu Dünyayı yalan sandım,
Duygular, düşünceler yalanmış.
Dünya arzularıyla gaflete daldım,
Meğer, insanın kendisi yalanmış!
Para, şöhret hırsı gözü bürümüş,
Gam, keder, şüphe almış yürümüş,
Herkes kendi hırsına göre yaşamış,
Meğer, yaşam hırsı yalanmış!
Kullar Allah’ı tanımaz olmuş,
Yalan dolan almış yürümüş,
Ayaklar başa taç diye konulmuş,
Meğer, taçla taht yalanmış!
Doymayan göz, susmayan dil,
İstedikleri gibi uydurulmuş kin,
Dünyaya aldanıp çalış didin,
Meğer, mal mülk yalanmış.
Hasan Hüseyin der ki, ölüm hak,
Herkes ettiğini bir gün bulacak,
Aylar, yıllar, günler geçip gidecek.
Meğer, ölümsüzlük yalanmış!
Kayıt Tarihi : 19.9.2015 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!