Hırsızlık Şiiri - Uğur Musab Şahin

Önce çorap vardı, şimdi sarık başta,
Kaçmak için genç değil, atmışlı yaşta.
Hırsız gece çalardı, şimdi şafakta
Sanırsın cemaatler vergi dairesi.

Adını hep duydum, onca cemaatler.
Mürşit de limuzin, koruma, şoförler.
Sermayesi himmettir, bu köstebekler
Sanırsın cemaatler, Merkez bankası.

Akıl kapalıysa, çene açık olur.
Sahtekârları, yedi düvele duyur.
Tarikatla, cemaatle kimler kurtulur?
Sanırsın ki tekkeler, İş Kur binası.

Daha biri yakamızdan düşmediyse,
Saygınlık kazandılar sarık cübbeyle.
Hani Müslim Gündüz’le ya o Fadime?
Sanırsın ki Dergâhtır, Borsa binası.

Dinle devlet işleri, birleşmiş artık.
Din ve dinsizlerin arasında kaldık,
Kurtuluş ümidi yılana sarıldık,
Sanırsın ki tekkeler okul binası.

Alıp da götürsünler, sözüm yalansa.
Vatanıma, millete hakaret varsa,
Yalandan da vazgeçtim, eğer yanlışsa
Meclisin bahçesi de yılan yuvası..

Önceden de farklımı, aynı böyleydi,
Memur, işçi, emekli yine köleydi.
Zengini yine zengin, hepsi böyleydi.
Marketler ve pazarlar, ateş pahası.
2024