Beni kim uydurduysa
göze alıyorum yurdumu.
Bir kere “ol” denilen rüzgâr
iki kere kapıyı çalıp kaçan çocuk
üçüncüsünde içimin sularını zorlayan sabır.
hiçbirinde aranmadı komşu deliller
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kızma kardeş ama ben bu şiirden hiç bir şey anlamadım.
Şuur ve mana muhtevalı yeni şiirlerde buluşmak ümidiyle hayırlı çalışmalar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta