Hırsızlar Şiiri - Hoyrat Özdemir

// Hırsızlar dolaşıyor hırsızlar. Para koyarlar cebine ruhunu çalarlar.Oğlum senin...//

/Plastik bunlar yaşamıyorlar
Anlamazlar oğlum seni
En alacalı toprağa gömersin
Fırtına kopar
Sicim gibi yağmur yağar
Toprak kokar buram buram
Aşk gibi
Ne küçük bir tohuma can verirler
Ne yattığı yerin kıymetini bilirler
Asırlarca beklersin
Yollardan iz kalmaz
Koskoca dağlar un ufuk olur
/Çürümez bunlar yaşamıyorlar
Kazıp çıkartırsın
Tenine güneş değer
Rüzgar eser savrulur
Hareket eder canlıyım,
Geçen zamanı hayat sanarlar
Dile gelir konuşur
Yine,eskisi gibi,yeniden
Yerer,sever, öğüt verirler
/RUHU yok bunların yaşamiyorlar
Anlamazlar oğlum seni
Bir şey eksik dersin
Hiç bir şeyin yok sanarlar
/Yalandan gözleri yaşamıyorlar
Kendi göremediklerini
Başkaları da göremez
Yok sayarlar
Kendilerini tamam
Başkalarını eksik sanarlar

Oysa sevmez çocuk
Annesini babasından ne eksik ne fazla
Ablasını abisinden çok sevmez
Hepsini sonsuz sever
Ama
Sevip de el edeni
Unutmaz çocuk bir şeyi eksik kalır
Anlamazlar oğlum seni
/Eski modeller gibi değil bunlar ağlamazlar

Yok bir şeyin ama yaşamaya devam
Huysuz
Yorgun
ve Kederli
Kimsesizce mutlu ve hevesli
Yeni güne gülümseyerek aç gözlerini.

//Eski yunanda lir çalan şairler vardı. Eski yunan da şairler lir çalardı, eski yunanda...Şimdi müzik endüstri,
şimdi şiir endüstri, şimdi
şair endüstri... //