Hırsızın Suçu Yok Mu Şiiri - Sezayi Tuğla

HIRSIZIN SUÇU YOK MU?

Bir gün Nasrettin Hoca çıkar alış-verişe,
İster ki dostlarıyla sohbet edip görüşe.

Alış-verişten sonra, uğrar eski dostlara,
Koyu bir sohbet için otururlar postlara.

Uzun sürer Hoca’nın ahbaplarla görüşü,
Bir hayli de gecikir mahalleye dönüşü.

Evine geldiğinde Hoca şaşırıp kalır,
Huzur bulayım derken, yerini kaygı alır.

Bakar, kapısı açık, hem de ardına kadar,
Hoca telaş içinde eşikten adım atar.

Hoca’nın evindeki birçok eşyalar gitmiş,
Çöküverir diz üstü, tüm hayalleri bitmiş.

Ne yapılabilir ki bu zamanda, bu demde,
Seslenmiş komşulara, bulunarak sitemde.

“Yahu komşular” demiş, “Evime hırsız girmiş,”
“Bir çöp dahi kalmamış, ne var ise bitirmiş.”

“Komşuluk hakkı için, gören yok mu hırsızı?”
“Neden tutamadınız, o namussuz arsızı.”

Bu itham karşısında komşular kalmaz yaya,
Bir ağızdan başlarlar Hoca’yı suçlamaya.

“Hoca, evini niye terk edip gidiyorsun?”
“O hırsızı adeta sen davet ediyorsun.”

“Kapının kilidi de fazla sağlam değilmiş,”
“Bir küçük darbe ile kolaycacık eğilmiş.”

Hoca, bakmış komşular suçluyor kendisini,
Artık dayanamayıp, tam yükseltmiş sesini.

“Komşular! Biraz insaf, şikâyetim çok mudur?”
“Eksiğim var bilirim, hırsızda suç yok mudur?”

Sezayi TUĞLA   (14 Mayıs 2019)