Çeşmeye geldiğin o günü hatırla
Nefes nefese idin,
Hırçın dalgalardı göğüslerin,
Sesin kısılmıştı korkudan,
Gözbebeklerin büyümüştü,
Dışarıda Çeşme alev, alev yanıyordu.
Caddeler sokaklar gölgede,
Kırk derece ateşle yatağa düşmüştü,
Lavlar püskürüyordu,
Küçücük ağzından,
Eriyecektim öpsem dudaklarından,
Abartıyorum sanma,
Bir flamingo inceliği,
Pelikan beyazlığı,
Kuğu zarafeti,
Duruşunda ki Venüs güzelliği,
Çeşmeye yakışıyordu.
Kadın kokun lavantayla yarışıyordu.
Çeşmeye geldiğin o günü hatırlıyorum,
Unutamıyorum.
Ve giderken sen o gün,
İçime sakladım seni,
Kimsecikler görmedi,
Seni çaldığımı,
Kim kimi çaldı bilinmedi,
Takvimlere bakmadım;
Yüz yıl mı geçti?
Bin yıl oldu belki…
Seni hala içimde saklıyorum.
Geldiğin o günü, gidişini
Ben gibi Çeşme’de unutamayacak seni.
Dinmez Er / ŞiirleriÇeşme / 2011. 07. 22 /
Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 22.7.2011 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (7)