Koltuk kurdu azgın birçok ihtiyar,
Lav fışkırır elde demir eldiven…
Güzel yurdu şaş göz görür bir hıyar,
Korku yeli makam ranta merdiven…
Halklar kardeş tuzu kuru hep bölen,
Sermayedir tacirlere her ölen,
Ağlayan biz vicdan kırık tek gülen,
Sırça köşkte kurgulanır serüven…
Körüklerler her gün kini nefreti,
Sevgiye küs puslu hava heyeti,
Sönmez közdür bilmez evlat hasreti,
Kalbi nasır beyni kısır her şoven…
At gözlüğü hep engeldir barışa,
Savaş için hırslar girmiş yarışa,
Ufuk düşmüş yedi sekiz karışa,
Günler canda çakmak taşlı bir döven…
Cantekin der; yeter artık bu inat,
Ak güvercin vursun gökte hep kanat,
Kandan bıktık dile gelsin aşk sanat,
Buz kesmesin ne insanlık ne güven…
Kayıt Tarihi : 8.9.2009 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!