Hiroşimalı hüzünlü kalplere sürgünüm.
Sonra geçerim kederlerden beyaz düşlerimle
Buz dağından yalnızlıkları aşarım.
İpek böceği gibi örerim ağlarımı.
Mutluluğa, güzele, sevgiye yürürüm.
Yürürüm içimdeki hisli duygularla.
Taşarım yüreğinin nehirlerine.
İçimde çiçekler açar.
Karanlık ormanlarım aydınlanır.
Kelebekler kanat çırpar sonsuzluğa.
Meyveler sevgiyle olgunlaşır.
Olgunlaşır düşünceler.
Yıldızlar ışıklarını serper yeryüzüne.
Hiroşimalı hüzünlü kalplerde güller açsın diye.
22.08.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 22.8.2015 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel ve umut dolu bir şiirdi..kutluyorum kaleminizi içtenlikle
Yürek sesiniz daim olsun...nice güzelliklere
Kopkuyu hüzünlerin içinde yeşerir mi ormanlar…Dallarında kuşlar öter mi…Ya çocuklar koşar mı ormanın ıssızlığında…
Dileyelim koşsunlar çocukların seslerine eşlik etsin o kuşlar…
Umuda sevgiye yürüyüştü şiir…
Beğeniyle okudum…
Saygı ve sevgiler..
Bu duyarlı yaklaşımınız ve şiirinizi kutlarım Fatih Bey.....Saygılarımla.....
TÜM YORUMLAR (35)