Hiroşimadayım Şiiri - Mustafa Karamelek

Yaşadığımız son gündü
Isındığımız son güneş
Aldığımız son nefes ti
Savruldu küllerimiz geleceğe..

İkinci saat
İkinci gün yok
Affetmeye zaman yok
Son görüşümüzdü sevdiklerimizi.

Duyduğumuz son ses,
Canlıyı cansızı yakan bomba
Umutların ve insanlığın sonu
Mahşerin başlangıcıydı..

O gün
Kahrından kavruldu toprak
En vahşi yaratık olduğunu
Bir daha kanıtladı insanoğlu o yerde.
Kurudu dalında yeşil yaprak
Yaşama indi son perde
Hiroşima ya da kıydılar..