Hiroşima'ya Sevgilerle

Tut elimden Hiroşimaya götür beni anne.
Dün sevgilimden kucak dolusu ihanetler aldım,
Üstelik dudakları ile mühürlediği rujun izi kalmış
İçine kapanmış masum zarfın içinde,
İçtiği şarabın kokusu sinmiş
Kutsal olduğunu kabul ettiğim bir kaç kelimeye..
Yapma!

Mevsimler bir bir dökülürken
Gökyüzünden yeryüzüne
Filistin de çiçekler yerini bombalara bırakmıştı artık,
Seni benim kollarımdan alıp
Kahverengi bir kalaşnikofa
Kurşun yaptılar,
Seni başka bir adamın göğsüne gül yaptılar..
Üzüldüm!

Papazlarını vurduğum hiçbir kilise kadar
Günaha girmemiştim
Gözlerine bakarken,
Kendimi havaya uçurmuşluğum çoktur
Mutluluktan,
Lakin hiçbir intihar çeşidi
Saçlarına döşenmiş mayınları okşadığım kadar
Zevk vermiyordu..
Huzurluydum
İkimizi bir cümlede kıbleye karşı yatırmaktan
Seni seviyorum...

Ölüm sonu gelmiş bir masalın ilk bölümüdür,
Daha seni bitirememişken ben,
Çıkmaz bir sayfanın
En ünlemli yerinden bıçaklandım,
Şiddet sevmediğim kadar şiddet gördüm noktalarda,
Biz seninle aynı havayı soluyan
Bir uzaklık birimiyiz aslında..

Cebimde yalnız kalmış son sigaramı içiyorum,
Birazdan
Adresi dudakların olmak üzere
Bir intihar komandosu olarak yola çıkacağım,
Görüşmek üzere...