Yıl 1945
Hava birden ağarmış
Hiroşima sokaklarında
Gökten
Alışılagelmiş yağmur değil yağan
Kol, bacak ve insan sesleri.
Sonra,
Sonrası malum
Dünyanın yüreğinin ortasına
En ortasına
Bir hançer saplı kalmış.
Ağlayan çocuklar ve sesleri
Yaralı bir serçenin
çırpınışını çizmiş
Hiroşima sokaklarına
Öfkelerini kinle beslememiş
Hiroşima çocukları
Sadece ağlamış.
Ölümünden bin yıl sonra
Yattığı yer dar gelmiş
Biri bin pişmanlıkla haykırmış sorumlusu
'Atom bombasının ortasına
en ortasına atsınlar beni'
24.12.1991
Hıdır DaştanKayıt Tarihi : 2.11.2005 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)