Hiroşima'nın Talihsiz Çocuğu

Daha başlangıcından belliydi bu aşkın imkansızlığı
Halbuki çok sevmişti onu
Hayatı boyunca böyle olmamıştı.
Oda çok sevmişti
Tüm engellere rağmen onunla olmak istemişti
Ama o bunu yapamazdı
Onunla olup kalan ömrünü ziyan edemezdi.
'Hakkım yok' Diyordu.
Talihsiz 8:15 onu kovalıyordu
Keşke diyordu hep keşke orada olmasaydım
Ya da oracıkta ölseydim.

Ağustosun en güzel günlerinden biriydi.
Ta ki o bomba patlayana kadar
Keşke o masum gözleri görmeseydi;
Erimiş asvalta yapışıp kaçamayan hayvanları
Şok geçirip ateş topuna bakarken eriyen gözleri...
Daha dün en yakın arkadaşıyla dertleşiyordu
Şimdiyse o arkadaşı yerde yanarken yardım istiyordu
'Kurtar beni' Diyordu.
Ama o koşmalıydı
Durduğu an alev topu onu da katacaktı ateşinin içine
Kaçtı ama ne burnundan yanık insan et kokusu
Ne de bedeninden radyosyon izleri silindi.

Şimdiyse o acı 8:15 aşkını götürüyordu
Onunla evlenemezdi.
Ona kolları,bacakları olmayan yahut gözleri görmeyen çocuklar veremezdi.
Çünkü o mutlu olmalıydı
Kendisiyse mutlu olamazdı
Çünkü o Hiroşima'nın talihsiz çocuğuydu...