23. 23.2010
Nerden bilebilirdim ki bıraktıkların füzyonla eşdeğer olup içimde atomları besleyeceğine.
-Her gün beni Hiroşima’ya çeviren hasretinin tinlerindeyim.
Beni anlamaz oldu algı ve felsefi uyanış. Yoluna serdiğim gönlümün magmasında buzulların oyun oynuyor.
-Buz patentine çevirdi ayrılığın. Buz üstünde dans ediyor, acılarım, sensizliğim,partneri yokluğunla.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta