Öyle bir örtüdür ki bu, ne kıble belli olur, ne haç belli olur…
Bu hırkayı giyen, dünyadan vaz geçer, dünyadan geçen, dünya sultanını ezer geçer…
Bir Melami örtüsüdür bu, Can içinde Can olur, kıbleyi kendinde bulur…
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta