§ Hırçındır § Şiiri - Gülşen Şenderin

Hırçındır duyguların yoğunlaştığı köpüklü dalgalar
Hırçındır bekleyen bir gönlün aniden ürperişi
Kıskanır günü, kıskanır geceyi kıskanır mehtabı
Sığınır gökteki yıldızlara, gözleri hep Venüs'ü arar
Hırçındır aşkın susamışlığında buğulaşan arzular....

Bir sahil gülümser uzaktan, mavinin ve yeşilin cömertliğinde
Kızgın kumlar yakar ayakları, acıları hafifletircesine
Yelkovan böcekleri dönerek, huni gibi açarken kumda izler
O kum huniden akmak ister sevda, kimseye görünmemecesine
Kalbin en kuytu derinliklerinde; aşkın büyüsüyle hırçındır tutkular...

İkindinin dinginliği siner duygulara, gerideki zamanı hatırlayarak
Kuşlar da akşamın dönüşünü bekler serin yapraklara sığınırken
Yollarda hırçındır tozdurman, kuzuların çan sesleri arasında
Yitiklerin acısı kızgın bir alev gibi, dolaşır kan damarlarında
Hırçındır dolaşımlar, hırçındır örselenen kalp, hırçındır suskular....

Ve hırçındır; gün ağarmadan önceki alacakaranlıkların sessizliği
Hırçındır güneşin büyüsünde uyanan doğa, hırçındır umuda soyunan gün
Hırçındır devinim yelpazelerinin serinliğinde yol alan engin serüven
Hırçındır aşkla açan ‘Sevgi Bahçesi’nin bilgelik çiçeklerindeki polen
Hırçındır mutluluk, hırçındır sevinç gözyaşlarının sinedeki bezenmişliği..
.
12 – 01 – 2005 – 12. Viyana