Hırçın Umut Şiiri - Kardelen Yetiş

hayattan ödünç aldığım,
bir tadımlık umutsun artık.
gölgelerden bile sakladığım
tebessümlere sığınıp,
hala diye başlayan cümlelerin
beden bulmuş şaşkınlığında,
apansız,zamansız beliren
bir umutsun.
o acımasız duvarlarda patlayan
gözlerimin bu soğuk aksi,
gel gör ki geçit vermiyor soluğuma.
uyumuyorum
uykunun huzuruna inat.
nasılsa,
kaygı,kelepir bu canda.

o bendim,
onca yürek atışını intihara zorlayan.
ellerimle sallandırdım darağacında herbirini.
bu hırçınlık
hala yasta olduğumdan.
umuda olduğu kadar,
ölüye de saygıya durduğumdan.