Hırçın Sevdalar Şiiri - Oğuzhan Atar

Hırçın sevdalara gem vurulmuyor.
Salıver sahraya, çölde yorulsun.
Yürekte durmuyor, söz dinlemiyor
Aşk ile bağlanan, dilde yorulsun.

Yarda zülüf olsun göze dökülsün.
Gözyaşları gibi, yüze dökülsün.
Türkü olsun bende saza dökülsün.
Gezsin perde, perde telde yorulsun.

Miras kaldı bize eski çağlardan.
Çiçek diye toplamıştım bağlardan.
Çimenli vadiden, karlı dağlarda.
Seher vakti esen, yelde yorulsun.

Ateş yanan yerde, bir duman tüter
Belki, sevilenler sevenden beter.
Bülbülün cefası kendine yeter.
Eğer seviyorsa, gül de yorulsun.

Sazlarda çalınmış, gönül coşturmuş.
Sellere karışmış, dere taştırmış.
Kaç aşığı; yıllar yılı koşturmuş.
Hanoğlu bilinen kul da yorulsun.