uğruna ölümlere gittiğim,
göz yaşımı döktüğüm,
vazgeçmek iseyipte
vazgeçemediğim,
yıllardır unutmayı deneyip,
unutamadığım,
yüreğimin acısı,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
