Hırcın Karedenizin Rüzgar Kızı

Dinginliğimin sesi oldun içim de
Sen ki deli dalgaların kızı
Bir yanında kendinden olan sen
Diğer yanın da sevdiğini saran
Rüzgarın sert estiğinde
Akşam sessizliğinde bir yaz akşamı
Dalgaların sessizce vuruşu kıyılarıma
Önce sen gelirsin fısıl fısıl kulaklarıma
Sonra bulutları toplar gelirsin ufuklarıma
Çisil çisil damlamaya başlarsın ruhuma
Sen hırcın Karadeniz’in rüzgar kızı
Geldin mi bir koku sarar benliğimi
Ömrümün sonuna kadar duyamayacağım güzellikte
Tam o zaman anlarım
Bendeki ben sendeki senden gelir.