Kaç zaman geçti,
Kaç takvim tükendi bilmiyorum,
Bir dosttun omzunda ağlamayalı,
Hırçın dalgalar gibi yüreğim,
Şu yalan dünyada bir başıma,
Ne bir dost ne bir yaren,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
