Yüreğindeki hırçın dalgalar
Her vurduğunda kıyıya birer, birer
Kumsaldaki çakıl taşları gibi
Sürüyüp götürür içindeki benliğini.
Sahte gülücükler takınıp yüzüne
Çevrene resim vermek adına
Tebessümlerle bakarsın etrafına,
Oysa içinde kopuyordur fırtına.
Kendini kâh bir dağın yamacında
Kâh bir derenin başında bulursun,
Ya da iskeleye kadar yürümüşken hani
Denize dalıp kaybolmak geçer içinden.
Pamuk ipliği ile mi bağlıyız hayata,
Ha koptu ha kopacak denilen cinsten?
(Sinop-13.05.2007)
Leyla İnanKayıt Tarihi : 15.5.2007 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
http://www.fotografdefteri.com/35342/?v=geridon&d=10/12/2009%2011:55:50%20PM
için teşekkürler.
İzniniz gerekir miydi?
TÜM YORUMLAR (16)