Hircin bir deprem Şiiri - Hanbeli Erçin

Bazen hırçın bir deprem yarasına yüklüyorum duygularımı
Bir beşiğe konulan bebek gibi
Tenimin soğukluğu gözümdeki yastandir
Korkularım artık sebepsiz , fazlasıyla tedirginim
Değiştin sanki ,gözümden sakindigim.
Soğuk geliyorsun , sıcaklığında kavruluyorum oysa
Artık hiç farkındalık yaratamiyorum gözünde .
Öyle kuru kuru yudumluyorum sensizliği
Değirmen kokusunda eziliyorum sana .
Tane taneden toz haline geçiyorum
Ayıklıyor sanki rüzgar beni
Yere düşen bir parçam yokmuş gibi savruluyorum
Gözümde büyütüyorum tekrardan seni ,
Zaten içime sığdıramıyorum
Öyle güneş batışı gibi karanlık oluyorum .
Korkular ıcınde sana diriliyorum
Hayaller ıcınde yaşıyorum seni