Hira ve İkra Şiiri - Hüseyin Kotan

Hasret rüzgârı dalga dalga
Azan insanlık çılgınlıkta
İnsanlar sınıflara ayrılmış
Ahlaksızlık her ülkeye yayılmış
Avare su misali insanlık
Taştan taşa vuruyor
Her taşa vuruşunda paramparça oluyor
Dünya sancılar içerisinde kıvranıyor
Uyan ey insanlık uyan
Resul-i Zişan geliyor
Hatice-i Kübra’nın hazırladığı azık kolunda
Nur-ı Ahmet Hıra dağ yolunda
Kâinat her atılan adımı
Hürmetle takip etmek de
O mübarek adımlar en yükseğe gitmekte
Üç tarafı yıkılmış, uzandığı cihatle kıble
Bu mağara nur saçacak istikbale
Kâinat efendisinin mübarek ruhu,
Ancak burada buluyor aradığı huzuru
Ramazan ayının on yedinci gecesi
Günse, o mübarek günlerden Pazartesi
Gece yarısın geçmiş
Zaman seher vaktini seçmiş
Güller buram buram kokuyor
Bülbüller tatlı tatlı ötüyor
Vahiy meleği Cebrail (a.s.) insan suretinde
Son Resul ile muhatap olma sevincinde
Havf ve recâ, heyecan ve sükûnet
İşte o an işte en büyük nimet
Issız ve karanlık gecede nur saçılıyor
Tatlı, gür bir sedâ ile hitap ediyor
Oku!
Kâinatın efendisini hayret ve korku sardı
O şefkât menbağının yüreği
Ürperti ile kabardı
“Ben okuma bilmem”
Hazreti Cebrail kendilerini kucakladı
Sıktı bıraktı.
“Oku”
cevap verdi Fahri-i Alem
“ben okuma bilmem”
kucağında sıktı bıraktı
“Oku”
“seni yaratan Rabbinin adıyla oku!
Ki, o insanı pıhtılaşmış bir kandan yarattı
Oku ki senin Rabbin
Kalemle yazı yazmayı öğreten
İnsana bilmediğini ta’lim eden
Bol kerem ve ihsan sahibidir”
Alak suresinin ilk ayetleri inmiş
Hira dağında muhteşem vahiy
Gerçekleştirilmiştir
Heyecan ve haşyet son haddinde
Lisanı ile nazil olan ayetler kalbinde,
Dilinde
İlk teblih o an bitiverdi
Hazreti Cebrail aniden yitiverdi
O mübarek kaldı Hira’da tek başına
Baktı sağına, soluna, toprağına taşına
Ruhunda ilahi vahyin verdiği
Dayanılmaz heyecan
Uzun yol boyunca yaşadı an be an
Dağ, taş ve ağaçlar tesbih edip selamlıyor
“Esselamu Aleyke Ya Resulullah diyor
insanlar bilmiyor, dağlar, taşlar biliyor
yerde diken, dalda gül seviniyor
Hadisenin azâmeti den Resulullah titriyor
“Beni Örtünüz, Beni Örtünüz” diyor
çöl seccadesini sermişti
ilk vahiy Resul-ü Kibriya’ya gelmişti
miladi 610 gün Pazartesi Ay Ramazan (17)
Müjdeler Olsun, Müjdeler Olsun
İnsan oluyor insan