Hira'nın Dilsiz Çocukları Şiiri - Esra K ...

Burası dünya !!!
Viran bir tapınağın kalıntısı gibi,
Yok olmuş,
Yokluğa bırakılmış
Tanrısız ve kimsesiz
Ellerimi uzatıyorum ,
Karşımda tel örgülerle kuşatılmış bir hayat..!
Içinde hira'nın dilsiz çocukları
Dinmemiş acılarının öfkesini taşıyorlar bağırlarında
Mevsimiz iklimler gibi siliniyor ayak izleri toprakta
Kopmamış çığlıklar dizesi yürekleri
Oysa,
Güneş doğsun istemişlerdi gecenin ortasına
Gözyaşları?
Geceye gizlenen karanfil kokusu
Ve
Ateşe dokunarak öğreniyorlar sevmeyi
Artık konuşsalar da
kimse anlamıyor nefretlerini
çünkü kendi bedenleri bile sıkıyor ruhlarını
Ardı sıra peşlerinden gelen ,
yalancı mutlulukları gibi ...

ikibinonalti