Hıra Gözlerin Şiiri - Hanifi Kara

HIRA GÖZLERİN

İçinde sakladı ol mağ’ra gibi
Beni hap’seyledi, Hıra gözlerin.
Baktıkça sallıyor bir deprem gibi
Merkez üssü ise, kara gözlerin.

Birden hissettirir kalbe akışta
Ateşten de beter, ruhu yakışta
Çeşm-i şehlâlaşıp her bir bakışta
Kalbi şerhâ/şerhâ, yara gözlerin.

Ne güzel yakışmış başına bere
Engeller vız gelir söz geçmez sere
Kurtulmak mümkün mü düştün bir kere?
Beni nâra attı, nâra gözlerin.

Âşığı gömecek elde kürek yok
Aşkın sehpasında bil ki direk yok
O urgan istemez naza gerek yok
Beni dâra çekti, dâra gözlerin.

Kanımız aynıdır pozitif kandan
Ben seni sevmişim öyle ki candan
Alev topu gibi, beni dört yandan
Koza gibi sara, sara gözlerin…
Yorum/yorum yora, yora gözlerin…

16/12/’10
Hanifi KARA