Kırık dökük düşünceler topladım
Tutkal yoktu yapıştıramadım
Derme çatma bir yola girdim
Her yer bataklık, taşlıktı yürüyemedim
İnsanlar vardı, konuştular dinledim
İnandığım gerçekleri dinletemedim
Yol bitti, ömrümün baharında
Söz bitti, kulaklarda
Söylemedim
Söyleyemedim
Oturdum bir yere
Etrafıma baktım bin kere
Gelen yoktu
Çağıran çoktu
Rüyalar gördüm hayatta
Hayatı rüya sayanların arasında
Gerçeğim, başkasının rüyasıydı
Düşlerim, başkasının hülyasıydı
Döndüm arka sıra
Hayat ölüme hıra
30.09.2013 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 30.9.2013 06:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/30/hira-10.jpg)
doğrular vardır, belki paylaşmak
adına, ama herkesin kendi dünyasından
alıp da nazarlarını başka yöne çevirmek
ve onu etkilemek pek kolay olmuyor.
Hatta şöyle denilmiştir. DOĞRUYU SÖYLEMEK
DOĞRUDUR AMA, HER DOĞRUYU DEMEK DOĞRU DEĞİLDİR.
Kaş yakarken göz çıkarttığımız oluyor.
Evvela kendimizi sevdirmeli sonra da fikrimizi..
BAŞARILAR.. KUTLUYORUM
namık cem
TÜM YORUMLAR (10)