Bazen can sıkar
Masanın sandalyenin arkadaşlığı
Hır çıkarırım konuşmam o akşam
Ben çoğul bile olamamış bir sözcük
Önü sonu eksiz.
Bir kağıt kalem geçer elime
Karalarım bi şeyler
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta