Hınzır Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Bir cüretkar endamdır,salınıp durur yolda,
Açılmış gözleriyle,onlarca hayran bulur,
Salınıp geziyorken,delikanlılar kolda,
Görmeyenler dinlerken,anlatanlar kudurur.

Temiz bir yürek ile,niyetlenir sahurda,
Kapının kenarında,ne de masumca durur,
Tan yeri ağarırken,bu ne işve gavurda,
Camiye gidenlerin,abdestini bozdurur.

Bir selam gafletine,düşenler çoğunlukta,
Elinden kurtulamaz,hemen buse kondurur,
Öyle bir rahatlıkla,kocaman sahanlıkta,
Günahsız meleklere,şevkle uçkur bozdurur.

Diline düşmeye gör,ıssız bir karanlıkta,
Kulağına gelenler,iliğini dondurur,
Tertemiz olan ismin,bilinmez samanlıkta,
İğne arayanların,destursuz lafı olur.