Yollarımız ayrılıyor madamım,
Huzurunda dalkavuklar eğilsin.
Belki ben de on paralık adamım,
Ama şunu Hâlık bilir, halk bilsin;
Sen bulunmaz Hint kumaşı değilsin.
Kaprisinden şaklabanlar hoşlansın.
Ağaç ol da meyvelerin taşlansın.
Sen var ya sen, baştan sona taştansın.
Elbette ki zümrüt taşı değilsin.
Sen bulunmaz Hint kumaşı değilsin.
Artık adın varda da yok, yokta da…
Dilimde de, kalbi delen okta da…
Beraberce geldiğimiz noktada,
Ne gülücük ne gözyaşı değilsin.
Sen bulunmaz Hint kumaşı değilsin.
Can çıkmadan iflah olmaz bu halet,
Yapmacıktan ambalajlı rezalet!
Üzerinde hoş durmuyor asalet.
Bana sorsan çeribaşı değilsin.
Sen bulunmaz Hint kumaşı değilsin.
Kayıt Tarihi : 20.10.2009 01:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!