Hint Kınası Şiiri - Ender Günçelik

Ey sevgili kader!
Yaptığın reva mı?
Neden böyle yaparsın yaşayan aşıklara?
Niçin engeller koyarsın yollara?
Her zaman niye ağlatırsın bizi, niye gülmeyi haram tutarsın?
Yaşamın tadı sevmek, sevilmekte kaymaklı kadayıfı,
Niye o kadayıfı bize hiç tattırmazsın?
Hep zalimlere verirsin gülücükleri,
Deli gibi seven yürekler açtır aşklara, susamıştır
Az da olsa sevilmeyi beklerler
Ve ben de bekliyorum bak hala
Gözlerim hep yolda
O gelecek diye bekliyorum,
Bilsem de gelmeyeceğini
Allah büyüktür diyorum
Herkesi o yaratmadı mı?
Gülen yüzleri insanın hamuruna o katmadı mı? Diye geçiriyorum aklımdan,
Ama niye, niye ağlatırsın sen bizi, kader denen şeytan
Biraz ara ver artık, verme gözyaşlarını gözlerimize,
En azından ufak bir tebessümü hoş gör yüzümüze
Biliyorum biz yaratılırken, mutluluk haram diye damga yemişiz yüreğimize,
Biraz umut kalmıştı kalbimde, bu ayrılık onu da bitirecek
Benim mezarım başka bir kentte, ziyaretleri bekleyecek.
Ve sen kader, işte o zaman gülersin arkamdan
Vasiyetim olsun dostlara
Alsınlar dolabımdan senin için hint kınası.