Hınıs 'ın İç Çekişi Şiiri - Murat Boztepe

Şehrine aşık biri var Hınıs’ta, 
Geceleri konuşur, kimseye duyurmaz, 
Çatlak duvarlara sinmiş çocuk çığlığı, 
Ahşap kapılarda hatıralar eğilmiş, 
Gökyüzü bile burada biraz daha buğulu

Ne tren uğrar bu yalnız istasyona, 
Ne de zaman telaş eder bu sokaklarda, 
Her köşe bir bekleyiştir; 
Kimi oğlunu, kimi baharı bekler, 
Toprak bile sabırla susar burada.

Bir kadın, tandır başında dua gibi, 
Yüreği köz, elleri ekmek kokar, 
Sustukları bir türkü olur, 
Kilisederesi bir defa taşar, 
Ve her taşın altında bir öykü yatar.

Hınıs, rüzgarı bile ağır eser, 
Gurbetin dili burada daha sert, 
Sürgün gibi bakan gözler tanırım, 
Bir yudum memleket diye yaşarlar, 
Bilinmeyen şiirlerin dizesidir bu şehir.

Murat diye bir isim düşer dizelere,
Sanki bir ağıt gibi, 
Kilisederesi'nden süzülür mazinin izleri. 
Hınıs susmaz içimde, her taşında bir yemin, 
Bir ömür yüklenmişim, yâre çıkmaz bir sevda, 
Bu şiir değil yalnızca… kaderin ta kendisi.