Damarları çatlatacak kan renginde
Güller açılır benim sevgi bahçemde.
Masumları ağlatan zalimleri boğacak kadar
Alnımda terim var, taşkın seller ağırlığında...
Deli poyrazlarda yorulmazcasına
Kılıç sallayan cengaverleri taşıyan
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Sevgisiz ve saygısız bir yaşantı,
kime ne kazandırır,
Yunusunda dediği gibi;
Sevelim, sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz.
Dolayısıyla her insanın sevgi,
saygı elbisesini giymesi,
bilmesi gerekir
şiirinizde dile getirildiği gibi.
Kutlarım Şairim,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Selam ve saygılarımla.
.
ZALİME KOR OLURUZ
Ne Yunus olmak kolay, ne de Mevlâna…
Ne bahçede gül olmak kolay, ne gülün dikeniyle kalbini kanatan bülbül…
Tasavvufun temel düşüncelerinden biridir, insan sevgisi. İnsanı olduğu gibi kabullenmek, hor görmek yerine hoş görmek…
İnsan deyince özü insan, özünün yansıması insan olanlardan bahsediyoruz elbette. İnsan görünümlülerden değil.
Ama ne yazık ki, insanın kendine ettiğini, insanın insana ettiğini kimse edemezmiş.
İnsan insanın kurdu, insan insanın kemirgeni, en belalı düşmanıymış.
Hele ki bencilse…
Yunus misali, taş atanan çiçek atsak, bencile kurşun olur.
Mevlana misali mecburiyetten dara düşmüş kadına yardım etsek kalbimizin üzerine vicdansızca hayali bir yafta asılır.
Zalime öfke duysak, zulme uğrayan unutulur, zalim de olsa insana değer vermediğimiz zannına kapılır.
Bu dünyada gücümüz yetmiyorsa sonsuz geleceğe havale etsek, aciz, çaresiz, güçsüz olduğumuz düşünülür. Ancak şu hiç aklımıza gelmez. Zalime karşı birleşirsek, zulmün üstesinden geliriz.
Tam da bu noktada “bana dokunmayana yılan” der, bencilliğe bürünürsek ki, çoğu zaman böyle oluyor, işte vay insanlığımıza dediğimiz andır.
Geriye sadece uyarmak, kovabiliyorsak kovmak, kovamıyorsak buğzetmek veya en son çare “Allah’a havale etmek kalıyor.
Tıpkı değerli İbrahim Bey kardeşimizin yaptıkları gibi…
İçimizin ateşi zalimlere kor olur inşallah.
Sevgi, saygı ve selamlarımla
Hikmet Çiftçi
10 Mart 2022
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Yüreği sevgiden geçenlerin hepsinde var o hınç olmaması mümkün değil
Kutlarım Sayın Kavas
Saygılar
.
.
Sevgi nedir bilmeyen kötüleri
Saygıyı ayaklar altında ezenleri
Cehenneme yollayıp da onları
Yağlı kazanlarda kaynatacak denli
Harlı nefesim var göğsümdeki ciğerimde...
Her şeyi görmek bilmek insana acı veriyor bir şey yapamıyorsun bu daha
Acı verici bir insan tek başına ne yapar ki birlik olmak gerekir oda zor
herkes ayrı bir dünya ve sabır bir yerden sonra taşıyor ve insan bir şeyler
Yapmak istiyor yine yalnız ve tek çare içini şiirlere dökmekle yetiniyoruz
Keşke diyorum ne bu dünyaya gelseydim nede bu insanlık denilen
Halleri görseydim elde değil gelmişiz gitmek te elimizde değil
Emeğinize gönlünüze sağlık hocam tebrik ederim saygılarımla
Güzel bir şiir kaleme almışsınız üstadım. İlgiyle okudum.
Sevgili kardeşim İbrahim Kavas,
Ustalıkla kaleme alınmış, kalemin duygulu ve vurgulu gücünü gözler önüne seren seçkin bir eser. Okunması, okutturulması ve ilham alınması gereken seçkin bir şiir olmuş.
Beğenerek, emeğinize ve sanatınıza saygı duyarak ilgiyle okudum.
Tebrik eder başarılarınızın devamını dilerim.
İyi ki varsınız ve iyi ki böyle seçkin şiirler kaleme alıyorsunuz.
Şiir sanat ve hayat yolunuz su gibi açık ve Güneş gibi aydınlık olsun.
Selam, sevgi ve saygılarımla efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.
Tebrik ederim
İbrahim hocam
kutlarım sizi.
Zelam ve
muhabbetlerimle...
Yüreğinizden sel olup taşan o coşkulu duygularınızın anlamlaştırdığı okunması hayli etkileyici bu güzel şiirinize verdiğiniz emekleri yürekten kutluyorum İbrahim hocam..Selamlar..saygılar..Hoşca kalın..
Kül edip de yele verecek
Kasırgalara gebe rüzgarlar gücünde,
Sineme sığmaz öfkem var cesur yüreğimde...
O yüreğe inanırım
Zaten şair yüreği
iyi bir yürek demektir.
TEBRİKLER SAYIN KAVAS
Bazen sevgiyi yazan eller hıncı da yazmak zorunda kalıyor... Hani tam da bardağın taştığı o son damlada...
"Öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan." der ya İsmet ÖZEL... Sanırım hepimiz çok yorulduk kötülerle aynı dünyada yaşamaktan...
Bazen diyor insan; *kötülerin gücü varsa... Hani iyiler ?
Yine aklıma düşüyor B. Brecht şiiri ;
* İyi insan olacağına / Öyle bir yere götürün ki dünyayı/ İyilik beklenmesin!
İşte o zaman "kötülere karşı tüm iyiler elini taşın altına koymalı" diyesim geliyor...Sonra anımsıyorum *Her koyun kendi bacağından asılır diyen o sözü... Yüzüm kızarıyor...
*Bir acıdan kurtulmanın en kestirme yolu onu şiirleştirmek, hiç olmazsa benzer bir şiir okumaktan geçmez mi ?__ der ya Nazan Bekiroğlu...
Ne kadarda haklıymış. Okurken şifa buldu yüreğim.
Kalemin daim olsun . Yüreğine sağlık İbrahim Öğretmenim.
Selamlar kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta