Himmet Elbisesi Giyenler- Garib Çoban

Aşkın sahibi, ben insanın sırrıyım, insan ben’im sırrım buyurdu Şahım
Yarın kaygısına itmeyen bir duan varsa teheccüt vaktine gel dedi Ulular
Ben değilse, kim? Şimdi değilse ne zaman? Aşkın davetlisi şems vakti d/okunur duada kendiyle dedi Pirim
Mutlu olma sanatı, mutluluğu ortak ismet olan şeylerden çıkarma gücünde yatar dedi Mirim
Harikulade gecede güneşi görmek, dünyanın tüm gizemlerinin anahtarıdır dedi Sır Katibi
Bir adım varsa, bir iz olmalı. Eğer karanlık varsa, ışık olmalı dedi Meczup
Sevilmeyi sevmek karar almak için ideal mekân duada açılmayı bekleyen birçok kapı var dedi İhtiyar Bilge
Yetim ve öksüzlerin çoğaldığı dünyada, gülmek bizim gibilere göre değil dedi Hırkasız Derviş
Merhamet et, çünkü bu nurdan yaratılmış vücuda taştan gönül yakışmaz dedi Üçler
Ötesini söylemeyeceğiz şems vakti öyle güzel cevaplar geldi ki, g/özlerinden okuduk geceyi dedi Yediler
Merdinimiz duayla mesafe alıyoruz teheccüt vakti dedi Kırklar
Kim, öğrencilerden şikayet ederse ona inanmayın dedi Erenler
Nuh tufanı gibi kendi kendine yazar kimsesizler mezarlığında bu şiiri ölüm dedi Zahit
Allah’ın ve Resul’ünün hükmünde ağlayan bir çocuğun güzelliğidir kurtuluşa erenler’in teslimiyeti dedi Abdal
Saklı gerçekler arasında veriliş tarzı hediyenin kendisinden önemlidir. Ancak insanlar genellikle tersini yapar dedi Miskin
Sevilmeyeni sevebilmek erdemdir dedi Deliler Şeyhi
Ve bir dikenci geçti onu b/ekliyor duada kana kana aşk şarabından içenler teheccüt vakti misafirlerini dedi Aklı Kıt Adam
İyice yorgun düşmüş rüzgarlı gece, belleği belli belirsiz dünü anımsayanlar, uzaktır bugüne dedi Münzevi
Bir anıdır hiçlikten oluşmuş, kimi zaman geri dönüyor güne kar taneleri gibi dedi Sufi
O uzak şaşkınlık içinde kıpırtısız ışık bir mezartaşına yansıyınca boş pencereden dedi Naib
Ve çocuk diri b/akardı geceye, şaşırırdı üst üste yığılmış gözyaşları orada mutluluğa ait her şey dedi Neyzen
Bir b/aşka yaşamdı ve hiçlikten kimi zaman geri dönen dualar kar taneleriyle şaşkın ışıklar gibi geri dönüyor dedi Garib Çoban
O v/aktin mucizesi daha derin zamandan, bir akşam ona rastladım gecenin sisinde dedi Türbedar
Hep kaçıyor benden, uzaklara götürüyor güzel mi bilmiyorum, yitmiş zamanlardan bir ses dedi Ermiş
Yaşanmış çocukluğun uzak bir anısı çıkageldi şems vakti sabah gibi g/özleri buna, en sevdiğim şeylerin en derinlerinden duada dedi Abid
Karanlıktaki her şeyi bilebilirim, biraz sessizlik, gürültü yeterli ve her şey aşkla duruyor dedi Fakir
Ve her şeyden kopmuş hissediyor kendini vakit, biraz sessizlik yeterli kendi gerçek yerinde besmelenin beslemesini dinliyorum bir su akışında dedi Aşk
(Y.ed - Böyle Nereye Gidiyorsun Aşık)