Hımar İnsan Sayılsın! Şiiri - Mehmet İslami

Ten topraktır cansa ilâhi lütûf
Kıyılacak insan var mı? Kıyılsın
Kıtel; gardaşlığa yapılan atıf
Müslümanlar gafletinden ayılsın
Öyleyse kâfirde gardaş sayılsın

Tegayyür edermi sandınız ecel
Değişmez doğru ol Ellâh’a yücel
Bir gün dâvet edip diyecek ki gel
Kim der yolcu yorulunca bayılsın?
Rasûl i kibriya rehber sayılsın

İnsan bivefadır yüz on senedir
Sırtta taşınılan fosil kenedir
Bunların mabediyse kerhânedir
İnsan yok ki kıyılacak kıyılsın
Madem öyle HIMAR insan sayılsın

Alây ı valâyla tükenen ömür
Gidiyor verenden gelince emir
Mezbeleye çeker gururla kibir
Sahi asırmısın? Yok, sene yılsın
Boş beyinler akıl ile kayılsın

“Karı-koca, birbirine elbise
Uzak ol yaklaşma” demiş telbise
Mezalim edildi normâl hadise
Gâvûr olan damarları kıyılsın
Remil atan fala bakıp bayılsın

Bu yola düşene dönecek denmez
Ölüden gayrisi bu sala binmez
Mezara varmadan inecek denmez
Sapıtması iyicene yayılsın
Konunca yatağa girdi sayılsın

İSLÂMİ: hanlıktan usanan ferşin
Ömür boyu bunun için savaşın
Sermayen kefendir o da beş arşın
Giderken ellelin boştur sayılsın
İnsce, cinnce, mevcûdatca duyulsun