Hilmi Can Şiirleri - Şair Hilmi Can

Evlat sözü Hakk ana (ansın)
Övüne baba ana.
Ata gönlü hoş kılan
Cennet suna Rab ana. (ona)

Ehil dili Hakk anar

Can a mürşit olur nazar-ı âlim...
Amenna ayandır Rabbime halim,
Şer görmesin elden dilden ahalim
Hayra sebep olsun sözüm ahvalim.

Dostun has diline masharsa bir gün
Kutlayan kıymetli bu candan o gün
Zira unutulmak emsal i sürgün
Yürekten anılmak bal bayram dügün.

Kâğıt kalem masa asa Hak dostunun eşiyim
Yazar yanar ısıtırım, ev mektebe eşiğim.
Boş bakana kuru ağaç, görene gül beşiğim,
Yünü iplik yapan elde, iğ ağarşak teşiyim...

Ekip dikip yetiştiren, ecirini alır bol,

Canzadeyim zadelik can ı nihandır bana
Atamın adı şanı, nur-u cihandır bana.

Hayır mı şer mi hâli, kul bilmez Mevla bilir,
Can Mevla nın emrini, her hâlden evla bilir.

İnançla azimle gayret etmeli,
İbadet hasenat mahşerde lâzım
Ser yürek vicdanım dilim yetmeli
Hakk desin çıktığı kadar avazım.

Dünya fani ömür kısa
Ezel ebed vardır Allah.
Çalış, malı etme tasa,
Rızkı veren tektir Allah.

Zincire vur zalim nefsi,

Zalimin sırtı pek midesi toktur
Güvenir dünyada dayısı çoktur
Mazlumun elinden tutanı yoktur
Hali sinemize saplanan oktur.

Bosna da Sırp vurur Boşnak kardeşi

Amenna Mevla mızın lütfu ile dünyaya
Gelmişiz muhtaç kuluz rahmet Nusret duaya

Kelime-i şahadet deyip namaz kılarız
Zekâtı borç bilerek, öder oruç tutarız.