Hilmi Bebek Şiiri - Devrim Ser Çindemir

25 yaşında Aslan Gökhan
Yeni basmış 22 sine Aslan Balgüzel.
Balayını geçirmişler Antakya Haraparası çöplüğünde
Karton ve naylon toplayıp her gün
Sütünü arttırmaya çalışmışlar
Doysun diye üç aylık Hilmi bebek.
Hijyenik ortam görmedi Hilmi.
Doğduya gelenler de olmadı
Ömrü uzun olsun diyen de.
Üç aydır üç büyük hak dininin
Kardeşlik şehrinden bakar dünyaya.

Sabah erken gelir çöpler
Ve kıyamet gibidir Haraparası çöplüğü.
Böceklerden daha çok karıştırmak gerekir
Yövmiyeyi doğrultmak için.
Balgüzel sırtında Hilmi’siyle dalmıştır yığına.
Çatlak elleri ararken rızkını
Uyusun da büyüsün tutturur
Büyüsün de asker olsun oğulcuğu.
Urbaları uzaklardan parlasın.
Uzaklara dalar Gökhan’ın gözleri
Arada bir dönüp
Bakar hırçın kartallar gibi biriktirdiklerine.
Haftada bir uğrar hurdacı
Haftada bir tartılır
Haftada bir yazılır alacak defteri
Ve haftada bir şehre iner Gökhan.
Çantası dolu gelir haftada bir.
Çiçekli basmalar alır Balgüzeli’ne
Şıngırdak alır, süt alır Hilmi’sine
Alır ve kaçar Haraparasına.
Uyusun da büyüsün Hilmi
Büyüsün de kurtarsın anacığını.

Çöp kokuları yutulduktan sonra yapılır kahvaltı.
Uyusun da büyüsün Hilmi
Büyüsün de uyusun.
Uyur Hilmi bebek.
Kirden simsiyah olmuş yorgana sarar anacığı.
Yatırır kartonların yanı başına.
Fisiltiden hastalanır deyip
Siper yapar naylan artıklarından.
Huzur içinde buluşur Gökhan’ıyla gözleri.
Karıştırdıkça plastikler çıkar
Bazen de demir parçaları
Sevinirler al al yanar yanakları.

Dönüp bakar Balgüzel
Çoktan yanaşmıştır hurdacı.
“Hilmi” çığlığıyla ulaşır yığına
Kan bulaşmıştır rüzgarı tutan kartona.
Çırpınır Balgüzel, yolar sırma saçlarını.
Uyusun da büyüsün Hilimi
Hilmi uyur karton altında.
Ezilmiş küçücük et parçası.