Hilkatı hal Şiiri - Tuncay Akdeniz

Külli tecelliyatın,ademi kul beşerim
Şu fani aleminde,üryan-ı ruhum üşür
Giydim ihlas libâsı,düsturları rehberim
Çalap için divane,gönlüm gezer dolaşır

Şüphesiz kabul ettim,emaneti kübrâyı
Lâ ilahe illallah,deyip andım Mevlâyı
Divanına yön ettim,Beytûllahî kâbeyi
Baş secdeye değince,ruhum arşa ulaşır

Kainatı donatmış,hikmetiyle yaradan
O her şeyden münezzeh,anlıyorum Kûrandan
Varlığını hissedip,beslenirim Hîrâ'dan
Rahman Rahim aşkıyla,bu can yanar tutuşur

Çilesini çekmeye,gül aşkına bülbülüm
Özüm! Rabbim deyince,titriyor yürek dilim
El açtıkça divana,Yunusca çağlar selim
Hakk yoluna turâbım,dünya beni zor taşır

Dünyasında gözüm yok,benlik değil şiarım
İnsanlıktan başkası,hiçbir şey değil kârım
Ecelinden korkum yok,asi nefs'dir efkârım
Gün olur kulluğumla,kör şeytanı yarışır

Kul Tuncay nazar eyle,yer yüzünden o arşı
Bilmem dilim dönermi,külli sual'e karşı
Bugün varsın yarın yok,belki doğmaz güneşi
Baki olan alem de,ruh rahmana kavuşur