Hilkat Garibesi Şiiri - Çağlar Doğu

Rölantide hayatın heyecandan uzak hışırtısıyla
Büklüm büklüm bıraktığın yaşamışlık yanılgısı arasında
Kelimelere hükmettiğimi sanarak yazıya eğilip
Senden birkaç iz bırakmayı istiyordum
Aşkların eşsiz tabiatına

Biçimsiz yönelişlerden arta kalan buydu işte
Kısıtlamak zannettiğimiz korkumuz
Bildiğimiz yalanları tek tek dile getirdi

Burası önemli diye kalmıştım geride
Önemliydi de
Kirlendiğini görene kadar
Özlem duyduğunu söyleyen niteliksizlik kıvamına geldiğinde
Şahsıma münasıp infialler geçirdim hecelerimden

İlk bakışta unutulmuş gözlerim
Ardından kuruyan dudaklarım vardı
Sensizliğe inandıran
Hiç şüphe yoktu ayrıldığımızdan

Cemre düştüğü vakit yalnızlığa
Kaçıncı intiharı devirip
Bilmem kaçıncı kez dönüyordum senden geriye
Biliyorsun hakikat ve hilkati söylediğimi
Garibesi sendin
Öyle diyordu edebiyatımın Yeşildağ'ı
Ben o mevsimin hasadını gani gani toplamıştım
Bu sebepten bir şekli vardı karalı kağıtların

Çok şey değişmişti
Zamanın kırıntılarında
Yalnızca sen
Hiç değiştiremedim sana dair betimlemeleri
Aşka yönelik olanlar gibi sende koruyorsun kendini içimde
Bitiyorsun diyebilmeyi çok isterdim
Belki de hayat daha uzundu saçlarından
Kim inandırabilirdi ki beni?